Op donderdagochtend 5 december 2024 was klas 3 CKV van het Bogerman College in Koudum op bezoek in de galerie. Dat was een initiatief van CKV-docente Evie Mariek Meij. Die had ook voor mooie opdrachten gezorgd die de leerlingen na onze korte praatjes in de galerie konden uitvoeren. De klas was in twee groepen ingedeeld, de ene groep kwam in de galerie en de andere groep moest in die tijd opdrachten in het dorp uitvoeren. Na een half lesuur wisselden de groepen. Het was een beetje sneu dat het steeds harder ging regenen, zodat de tweede groep druipnat de galerie in kwam.

Toch lukte het ook die groep om de enigszins nat geworden papieren met vragen van de lerares in te vullen. Tijdens het praatje hadden de leerlingen te horen gekregen wat een galerie eigenlijk is en wat bijvoorbeeld het verschil is met een museum. Brigitte Duin vertelde over welke kunstvormen er in de galerie te zien zijn en hoe verschillende kunstenaars verschillende kunstvormen, werkwijzen en materialen gebruiken.

De vragen van de docent die de leerlingen moesten beantwoorden, dwongen de leerlingen om goed te kijken en even na te denken over de kunstwerken. Dat gebeurde via even simpele als doeltreffende vragen als ‘Wat vind je het mooiste kunstwerk en waarom?’, ‘Hoe heeft de kunstenaar dit werk gemaakt?’ of ‘Naar welke muziek zou de kunstenaar geluisterd kunnen hebben bij het maken van dit werk?’

Soms hielp het om even door te vragen naar aanleiding van de antwoorden. Een leerling had op de eerste vraag geantwoord dat ze een rakubeeld van Hélène van Dongen het mooist vond, omdat daar haar lievelingskleur groen in zat. Toen de opmerking gemaakt werd dat diezelfde kleur ook zat in de twee beelden ernaast, zei ze: “Ja, maar ik vind ook die vorm het mooist”. En zo omschreef ze, zonder het helemaal te kunnen benoemen de magie van kleur en vorm in een kunstwerk.

Bij de omschrijving waarom hij dacht dat Brigitte Duin bij het maken van het door hem als favoriet gekozen schilderij misschien wel naar klassieke muziek geluisterd had, noteerde een leerling: “Dat is meestal rustige muziek en dit is een heel rustig schilderij.” Waarmee hij een van de essenties van het kunstwerk in een enkele opmerking heel aardig benoemde!

Er komen normaal gesproken niet zo veel jongeren in onze galerie. Het was dan ook erg leuk om een groep jongeren van zo’n veertien, vijftien jaar in onze galerie te hebben, die op deze manier even een beetje schoonheid geproefd hebben. Want dat geldt zelfs voor degene die na tien minuten zei: “Ik heb helemaal niks met kunst”.